Column Paul Bombeld - Bladafval

Bladafval

De jaarlijkse strijd tegen bladafval is weer begonnen. Ik vecht nog niet op volle sterkte, maar toch moest ik de afgelopen weken meerdere keren in actie komen tegen het bruine blad dat zich in de voor- en achtertuin begon op te hopen. En ik sta nog maar aan het begin met acht afgevoerde groene containers. Ik heb nog een aardig traject te gaan, vorig jaar stond aan het einde van het seizoen het aantal bladcontainers op achtendertig.

Maar je hoort mij niet mopperen over al dat bladafval. Deze zomer hebben we enorm genoten van de schaduw die de bomen opleverden. We hebben er maar liefst elf staan in de achtertuin. En bij de buren staat nog een drietal bomen op de erfafscheiding en voor ons huis een paar stevige eiken van de gemeente. Zuidwesterwind betekent dan ook veel vreemd blad in onze tuin en daar draait de familie Bombeld de hand niet voor om.

Maar mijn stemming was een aantal jaren geleden nog wel eens anders. Al dat vreemde blad moest wel afgevoerd worden in een tijd dat de gemeente nog geld rekende voor het legen van de groene container. Dus eerst dumpt de lokale overheid zijn bedrijfsafval -lees eikenblad- op ons terrein en vervolgens sturen ze een rekening voor het afvoeren. Balen. Maar gelukkig zijn de tijden veranderd, het legen van de groene container is alweer een flink aantal jaren gratis en zo'n honderd meter verderop hebben we zelfs een gezamenlijke bladkorf. Ideaal. Als er veel blad is gevallen lopen mevrouw Bombeld en ik met onze twee groene containers naar de bladkorf en kieperen we de inhoud over de rand. Onder in die container ligt altijd een houten klos om de bladeren een extra zetje moet geven. En uitgerekend die klos waren we voorgaande jaren iedere keer kwijt. Die schoot dan ergens tussen het blad in de bladkorf en hield zich onvindbaar. Tegenwoordig ziet die klos aan een stevig stuk touw en daarmee weten we het duwgewicht weer moeiteloos naar boven te vissen.

Maar ook bij ons komt de wijsheid met de jaren. De groene containers worden voor ons huis aan de Rhienderinklaan geleegd en als de containerauto is geweest haal ik ze tegenwoordig snel naar binnen. Het is tijd voor de tweede ronde. Razendsnel vul ik de containers opnieuw met blad en zet ze nu in een van de straten tegenover ons huis. Daar komt de containerwagen pas een uur later. En als er helemaal veel afval is kan ik dat kunstje -maar nu binnen een kwartier- nog eens herhalen. Zes containers op een dag. En zo vormen al die achtendertig groene containers vol blad geen enkel probleem. Misschien kunt u iets met deze tips.