Renovatie St. Elisabeth baart zorgen
Algemeen'Sloop corridor brengt huurders aanleunwoningen in isolement'
Door Eric Klop
ZUTPHEN - Woon-zorgcomplex St. Elisabeth in Zutphen krijgt binnenkort een flinke opknapbeurt. Naast een nieuwe entree met betere verkeerscirculatie realiseert woningverhuurder Ons Huis elf extra appartementen. Met name over de uitvoering en consequenties van de plannen maakt zowel de huurdersbelangenvereniging als de bewonerscommissie zich zorgen. Maar hun bezwaren vonden de afgelopen maanden niet of nauwelijks gehoor.
Hans Schoenmaker, voorzitter van Ons Woongoed dat de belangen van alle huurders van de Apeldoornse woningstichting Ons Huis behartigt, en Peter Mussies namens de bewoners van St. Elisabeth, luiden de noodklok. Ze hebben op zich niets tegen de renovatie die het Zutphense woon-zorgcomplex een betere uitstraling moet geven. Over een aantal gevolgen zijn ze echter minder te spreken. Zo vrezen ze geluids- en stofoverlast die de renovatie voor de bewoners met zich meebrengt. Maar veel meer nog maken ze bezwaren tegen de geplande verwijdering van de overdekte gang die de aanleunwoningen langs de Geweldigershoek en Dieserstraat met het hoofdgebouw verbindt. Sloop zou bijvoorbeeld taxi's, busjes en hulpdiensten gelegenheid geven om het terrein eenvoudiger te verlaten richting Tengnagelshoek. Bovenal denkt Ons Huis dat daarmee het aanzicht van het complex verbetert.
"In de nieuwe situatie wordt het voor de vaak hoogbejaarde huurders van de aanleunappartementen zeer lastig om de gemeenschappelijke ruimten in het hoofdgebouw te bereiken", lichten Schoenmaker en Mussies hun bezwaren tegen de sloopplannen toe. "Dat kan nu via de twee lagen tellende corridor. Als die verdwijnt moeten de mensen buitenom. Ook bij wind, regen of sneeuw..." Ouderen die op de etage van het aanleuncomplex wonen, worden volgens beide woordvoerders nog veel zwaarder gedupeerd. "Zij kunnen zich nu als het ware gelijkvloers tussen het ene en het andere gebouw begeven. In het hoofdgebouw nemen ze dan de lift. Wanneer zij de langere en hobbelige weg door de buitenlucht moeten nemen, dienen ze gebruik te maken van de lift in het aanleungebouw. Die is daar echter niet op toegerust. Er past met moeite een rollator in, maar een rolstoel of scootmobiel kun je vergeten. Je mag stellen dat deze senioren zo opgesloten raken in eigen huis. Het is allemaal zeer frustrerend. Zij zijn hier komen wonen voor een prettige en comfortabele laatste levensfase. Ze vonden een stuk woongenot dat nu op losse schroeven staat. Dat kun je zo'n kwetsbare groep toch niet aandoen?"
Met een door de meeste bewoners ondertekende petitie trokken de belangenbehartigers bij Ons Huis aan de bel. Maar een fatsoenlijke reactie bleef volgens hen achterwege. Ook een aangedragen alternatief werd in de wind geslagen. "We stelden voor om de weg zoals beoogd wel vrij te maken, maar de bovenste laag van de corridor in stand te houden. En soort brug dus, waardoor bewoners op de eerste verdieping van het aanleuncomplex niet geïsoleerd raken. Dit werd door de woningverhuurder van de hand gewezen, omdat de doorgang met een hoogte van vier meter te laag zou zijn voor brandweerauto's. Navraag door ons bij de brandweer heeft uitgewezen dat dit onzin is. Ons Huis gebruikt smoesjes. Ook die stuiten ons tegen borst."
Hans Schoenmaker en Peter Mussies stellen nogmaals met klem dat een frisse, meer kostendekkende en toegankelijkere uitstraling van het nu wat verborgen St. Elisabeth een prima zaak is. "Ook met het oog op nieuwe, wellicht iets minder bejaarde huurders. Maar Ons Huis mist de slag in hoe je omgaat met de huidige bewoners. Daarover zijn wij oprecht verontwaardigd!"
Ons Huis houdt vast aan plannen
Ons Huis houdt voet bij stuk. De verbindingssluis wordt verwijderd. "Hoewel wij begrip voor de bezwaren van de bewoners hebben", reageert Emma Gossink, manager van de woningstichting met St. Elisabeth in haar pakket. "We moeten echter het ene belang tegen het andere afwegen. Daarbij hebben het toegankelijker maken van de omgeving en een vernieuwd mooi plein bij de entree van het hoofdgebouw de voorkeur. Bovendien krijgen de bewoners van de elf nieuwe appartementen zo een fraaier uitzicht dan bij handhaving van de corridor het geval zou zijn." De manager voegt toe dat de huidige huurders van de aanleuningwoningen zo nodig kunnen rekenen op hulp bij hun wandeling. "Tevens krijgen zij desgewenst voorrang bij toewijzing van een alternatief appartement." Overigens geeft Gossink met betrekking tot het beperkt mogelijke lifttransport in het aanleuncomplex toe, dat dit gebouw niet voldoende geoutilleerd is voor rolstoelgebruikers. "Dit heeft ons aandacht."
