Column Henrieke Schoonekamp - Helikopter

Helikopter

"Je kan vrijdag met een helikopter mee!"

Dat was een onverwacht en geweldig bericht waar ik absoluut geen nee tegen zei. Ik vind vliegen geweldig, in alles! En ook al heb ik het eerder gedaan, nog een keer in een helikopter, graag! Fantastisch!

En zo staan we vrijdag te wachten op een veldje op Bussloo waar rondvluchten zijn. Als het evenement is afgelopen vliegen de piloten de twee helikopters terug naar Lelystad Airport en omdat er dan lege stoelen zijn heb ik de mazzel dat ik mag plaatsnemen op zo'n stoel, samen met een leuk gezin. We krijgen uitleg van Ronald. "Als de helikopter zo terug is, dan stappen die mensen uit, de rotorbladen blijven draaien en dan moeten jullie instappen." Met de moeder van het gezin en een zoon ga ik mee, vader en andere zoon stappen in de volgende. Als de helikopter komt aangevlogen voel ik toch wat spanning. En wat een lucht en zand wordt er verplaatst door die rotorbladen.

Links achterin stap ik in. Koptelefoon op en dan hoor ik de rotorbladen boven mij nog sneller draaien waarna we recht omhoog opstijgen. Heel soepeltjes. In no-time zijn we hoog in de lucht en op weg naar Lelystad. Langs Apeldoorn, waar ik veel herken. En dan komt de Veluwe. Door de wind is het wat schokkerig in de helikopter, maar echt niet eng. Alleen maar geweldig. Heel stil zitten we achterin en de piloot vraagt of het wel goed gaat. We zijn alleen maar stil aan het genieten van het uitzicht over de Veluwe. Zoveel groen, zoveel schaapjes op de hei, zo heb ik de Veluwe nog nooit gezien. Vrij snel is het Veluwemeer in zicht. Ook zo mooi vanuit de lucht. Achter het Veluwemeer de rechte lijnen van de akkerbouw in Flevoland. Echt met een liniaal getrokken.

In de verte wijst de piloot Amsterdam en Friesland aan. En dan is Lelystad Airport in zicht en voor ik het besef staan we al aan de grond. In 18 minuten van Bussloo naar Lelystad. Ongelooflijk, wat een klein landje is Nederland eigenlijk. Opa Hans van het gezin wacht ons op. Als na een tijdje wachten ook de tweede helikopter geland is, beginnen we aan de terugweg, over de weg. We zijn allemaal nog vol van het vliegen. En hoewel er helemaal niks valt aan te merken op de stuurkunsten van Hans, zijn we toch een beetje teleurgesteld dat het hem niet lukt om in 18 minuten terug te rijden. Wat een mooie ervaring!