'Geschiedenis vind je in de grond.' Foto: Alize Hillebrink
'Geschiedenis vind je in de grond.' Foto: Alize Hillebrink

Zutphense Leeuw september 2018 - Maaike Galema: 'Het huishouden? Dat kwam pas in het weekend'

Algemeen De Zutphense Leeuw

Zutphense helden, u kent ze wel. Ze zetten zich met hart en ziel in voor de samenleving. Onmisbaar zijn ze, maar wat drijft hen, wat is hun geheim? De Zutphense Leeuw is een schriftelijke onderscheiding die Alize Hillebrink namens Contact uitreikt aan deze helden. De Zutphense Leeuw van deze maand is Maaike Galema.

Scherven liggen verspreid over lange tafels. Het bureau van Maaike Galema (83) ligt vol aardewerken potten en kannen, flesjes verf en lijm. Al dertig jaar werkt ze voor Team Archeologie Zutphen. Door een glazen wand zie je het museum. 'Bezoekers kijken soms naar me als ik aan het werk ben. We kunnen elkaar niet verstaan. Ik gebaar dan wat. Het is kogelwerend glas.'

"Ik werk hier vanaf het eerste uur. Toen ik hier in 1985 begon had ik nooit gedacht dat het zo uitgebreid zou worden. Er werken hier nu vijf archeologen en vijfentwintig vrijwilligers. Met sommigen trek ik al jaren op. De onderlinge samenwerking is heel belangrijk. Ik heb al een lange geschiedenis meegemaakt aan opgravingen.
Ik ben opgegroeid op een boerderij, op een terp. Ik had geen idee dat daarin geschiedenis te vinden was. Mijn broer vond eens een pelgrimsinsigne in de terp. Daar is het begonnen. Mijn interesse voor geschiedenis.
Toen mijn kinderen het huis uit waren zag ik een advertentie in het blad van de historische vereniging. Ze zochten mensen zonder ervaring voor de archeologische afdeling. Het leek me wel wat. Ik ging er naar toe en ben gebleven.
De eerste jaren deed ik veel buitenwerk. Niet alleen maar met de schop en de troffel, maar ook veel tekenen, meetwerk en achter de graafmachine aanlopen om te zien hoe diep hij moest gaan. Om half negen 's morgens ging ik de deur uit. En kwam om half zes 's avonds pas weer thuis. Bij grote opgravingen vijf dagen in de week. Het huishouden? Dat kwam pas in het weekend.
Aardewerk uit de brons- en ijzertijd vind ik het mooist. Het is puzzelwerk. En puur handwerk. Je moet kunnen zien hoe het oorspronkelijk is geweest. Soms duurt het even voor de puzzelstukjes in elkaar vallen, figuurlijk dan. Voor ik de juiste kleur pigment heb gevonden om het gips te kleuren bijvoorbeeld. Zo gaat dat dan. Ik ben vrij precies en dat komt hier goed van pas.
Ik werk hier vijf middagen in de week. De tijd staat hier stil, een middag is zo om. Nu ben ik bezig met de Halve Maanstraat. Daar is vorig jaar zo'n mooie urn gevonden. Toen die hier binnenkwam was het één kluit van zand en aarde. Afpellen, wassen en schoonmaken. Geweldig vond ik dat. Hij staat nu in het museum.
Bezoekers van het museum kijken soms naar me als ik aan het werk ben. De praktijk achter glas. We kunnen elkaar niet verstaan. Ik gebaar dan wat. Het is kogelwerend glas.
Als er heel moeilijke dingen zijn dan mag ik het doen. Het gevoel ervoor moet je zelf ontwikkelen, de één heeft het van nature meer dan de ander. Het is leren door te doen. Hoe meer je het doet, hoe meer je leert. Dan kun je het weer doorgeven.
Ik heb jeugdgroepen begeleid, scholen bezocht en geef nog les. Je draagt je kennis over he? Soms kwamen hier pasafgestudeerden van de academie, maar die moesten in de praktijk nog alles leren! Ik heb heel wat bijlessen gegeven.
Werken houdt me gezond. Maar ik doe geen veldwerk meer. Daar ben ik tien jaar geleden mee gestopt. Ik ga niet meer de grond in. Dat werd me te zwaar. Ik ga nog wel vaak kijken als er opgravingen zijn.
Het mooiste wat ik heb gevonden was een kapotte glazen ring uit het jaar 1000, in een kelder in de Bakkerstraat. Wie zou die ooit gedragen hebben? Toen was het waardeloos en gooiden mensen het weg. Nu is het kostbaar.
Ik heb de geschiedenis van Zutphen in de grond ontdekt. Eigenlijk ben ik geen Zutphense Leeuw, maar een Zutphense mol!" 

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant