Zutphense Leeuw augustus 2018 - Dirkjan Keizer: ‘Ik volg de universiteit van de straat’

Zutphense helden, u kent ze wel. Ze zetten zich met hart en ziel in voor de samenleving. Onmisbaar zijn ze, maar wat drijft hen, wat is hun geheim? De Zutphense Leeuw is een schriftelijke onderscheiding die Alize Hillebrink namens Contact uitreikt aan deze helden. De Zutphense Leeuw van deze maand is Dirkjan Keizer.

'Hij is een meestermotivator', zeggen zijn collega's van jongerenwerkplaats WALHALLAb. Dirkjan Keizer (71) is een man van de techniek. Hij weet veel 'en is er altijd'. Als het over kinderen gaat, gaan zijn ogen stralen: 'Kinderen kunnen hier hun droom waarmaken.' 

"Ik heb de technische school gedaan, maar kwam in de meubels terecht. Omdat ik een prater ben zat ik al gauw aan de commerciële kant. 
Een paar jaar geleden kwam ik bij WALHALLAb voor een tafel en ben gebleven. Iedere dag is hier anders. Het gaat om creativiteit, uitvinden en inspiratie. Verzin het maar, een auto, een vliegtuig, alles kan hier.  
Als een kind bij ons binnenkomt zijn de eerste vragen: Wat vind je leuk, wat zou je willen doen en wat wil je later worden? Dan volgen de meest verrassende dingen. Een meisje van dertien vertelde dat ze stedenbouwkundige wilde worden. Ik gaf haar papier en potlood. Ze begon te tekenen en stopte niet meer. Inmiddels ontwerpt ze hele steden! 
Ze doen het uiteindelijk allemaal zelf. Ze moeten hun idee zelf ontwikkelen, ik stuur bij. Met kleine aanwijzingen. Het maximale wat ik doe is het even voordoen.
Er kwam hier eens een jongen binnen die zo verlegen was dat hij je niet eens aan durfde te kijken. Uiteindelijk heeft hij hier helemaal zijn plek gevonden. 
Een andere jongen die hier binnenkwam wilde een stoel maken voor zijn vader. Ik gaf hem papier en potlood, hij tekende een stoel en een uur laten stond hij achter de zaagmachine. Hoe succesvol kinderen in korte tijd kunnen zijn is ongelooflijk.
Het motto hier is: iedereen is gelijk en wordt hetzelfde behandeld. Het groepsgedrag is belangrijk. Dat wat ze geleerd hebben geven ze weer door aan elkaar. 
Er was eens een gameverslaafde die alles al had geprobeerd om af te kicken. Ging niet meer naar school en kwam hier terecht. Hij sloeg aan het houtbewerken en maakte een didgeridoo. Hij ging terug naar school, deed een opleiding houtbewerking en kwam uiteindelijk hier lesgeven aan de kinderen. Hoe vind je dat!
Humor is belangrijk. Het prikkelt, brengt spanning in de samenwerking. Ik heb veel geduld. Ben een doorzetter. Het mooiste vind ik dingen die moeilijk zijn. Hoe moeilijker hoe leuker! Het gaat om de overwinning. 'Ja' staat bij mij hoog in het vaandel. Ik kom hier altijd blij vandaan. WALHALLAb is het mooiste wat ik heb meegemaakt in mijn leven. 
Mijn hele leven is een Walhallab. Als kind kreeg ik een wekker van mijn ouders, zo'n ouderwetse opwindwekker met van die bellen. Binnen een uur lag ie uit elkaar. Ik wilde weten hoe hij functioneerde. De wekker heeft het alleen nooit meer gedaan, haha. Ik heb in mijn leven altijd alles zelf onderhouden: apparatuur in huis, mijn auto, motoren etc. We moeten af van de wegwerpmaatschappij!
Geluk zit in de kleine dingen, niet in geld. Ik hou ervan om met mooie mensen om te gaan. Mensen die elkaar helpen en wat voor elkaar over hebben. Als ik met mensen omga heb ik geen drempels. Ik volg de universiteit van de straat. Kennis delen, is het allerbelangrijkst."