Afbeelding

Column Henrieke Schoonekamp - Spuiten

Algemeen Columns

Spuiten

Het voordeel van thuis dialyseren middels buikspoeling is dat ik m'n vrijheid weer een beetje terug heb. Zoals ik leefde, zo word het nooit meer. Maar niet meer drie keer in de week naar Apeldoorn moeten en heel ziek zijn is natuurlijk al een flinke vooruitgang.

"We gaan je leren spuiten volgende week" krijg ik te horen. Verschrikt kijk ik de dialyseverpleegkundige aan.

Hoe erg ik het ook vond om aan de dialysemachine te liggen, toch was er een groot voordeel aan dat ding. Als er bloed afgenomen moest worden, werd dat gewoon uit de machine gehaald. Mijn bloed stroomde daar immers doorheen. Als er iets ingespoten moest worden, gebeurde dat ook in de machine. Geen geprik meer in mijn lijf.

Ik ben niet bang voor prikken enzo. Doet vaak maar heel even pijn en meestal voel ik het amper. Ik kan het alleen niet zien. Ik kijk altijd de andere kant op als die naald ergens m'n lichaam in gaat.

Nu ik niet meer een paar keer in de week in het ziekenhuis ben maar die spuiten wel nodig heb, zal ik het dus moeten leren. En zal dus wel moeten kijken hoe die spuit m'n lijf in gaat.

"Echt, het stelt niks voor", zegt de dialyseverpleegkundige. Met angst en beven kijk ik naar de spuit in m'n hand. "We gaan het samen doen, ik help je."

"De buik is de makkelijkste plek en daar zit meer vet dan op de benen. Pak maar wat vet, niet te dicht bij de navel."
"Vet?? Neeeee, dat heb ik niet, mag ik nu gaan?".
Helaas daar trapt ze niet in. Meer dan genoeg vet op mijn buik.
"Met je linkerhand pak je wat vet en dan leun je op je buik met je rechterpols. Dan druk je de naald er zo in."
Ik zucht een keer diep, pak wat vet en zet de naald op m'n buik. Ik wou toch m'n vrijheid terug? Nou, kom op dan. Ik druk de naald in mijn buik. Een klein prikje voel ik. Maar de aanblik van de naald een heel klein stukje in m'n buik bezorgt me de koude rillingen.
"Ja, je doet het fantastisch! Nog een stukje verder erin!". Alles in mij schreeuwt om die naald eruit te trekken in plaats van dieper in mijn buik te steken. Maar ik doe het toch. Ik duw de naald door en spuit de vloeistof in m'n lijf. En haal dan opgelucht de spuit uit mijn buik.
Gelukt! Maar volgende week moet ik weer, kijk er nu al tegen op. Een junk zal ik nooit worden…

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant