Stadsdichter maakt over half jaar plaats voor opvolger

ZUTPHEN - Mas Papo beschouwt het als een erebaan. Anderhalf jaar is hij stadsdichter van Zutphen. Hij zocht en vond in Zutphen een stad die hij liefheeft en omarmt. Nog een half jaar en dan is het tijd voor een opvolger.

Door Alize Hillebrink

Zijn liefde voor Zutphen was nog maar net ontloken toen hij tot stadsdichter werd gekozen. Sindsdien is die liefde alleen maar gegroeid. 'Op tochten door het land / zag ik torens en een witte wand / aan IJssels overzij / en wist mij de stad die ik lief zou hebben / en mij omarmen zou', schrijft hij in één van zijn eerste gedichten.

Papo vervult zijn poëtische hoofdrol met verve: in opdracht draagt hij voor bij speciale gelegenheden, geeft workshops, masterclasses en laat gedichten horen bij de Zutphense omroep BFM. Maar bovenal laat hij de Zutphense inwoners aan het woord. In dichtvorm uiteraard. Er zijn mensen die tegen mij zeggen: 'Door jou ben ik weer gaan schrijven!' En dat is wat ik wil: mensen bewegen tot het schrijven van gedichten en ermee naar buiten te komen, maar ook tot het lezen van gedichten, het vertrouwder maken met poëzie."

Dichterlijke vrijheid
Wekelijks biedt deze krant podium aan een gedicht. De ene week geschreven door de stadsdichter zelf, de andere week is er plaats voor een gedicht van een Zutphenaar. Met deze 'dichterlijke vrijheid' geeft Papo een tweede dimensie aan het stadsdichterschap. "Als stadsdichter wil ik een dichter zijn voor iedereen. "Dichten voor en door de stad." Opeens veert hij op: "Trouwens, iedereen kan nog steeds gedichten insturen!".

Met het warm timbre van zijn stem vertelt hij over zijn hobby als applicatiebeheerder, "daar verdien ik mijn geld mee, maar van beroep ben ik dichter en dat is wie ik ben. Het schrijven van een handleiding biedt geen ruimte, met poëzie kan ik alle kanten op. Een gedicht heeft meerdere betekenissen, meerdere lagen. Ook vind ik het mooi om als stadsdichter in een gedicht te verwoorden wat er gaande is." Papo woonde nog maar vier maanden in Zutphen toen hij stadsdichter werd. "Ik kan geen mooiere manier bedenken dan zo een stad te leren kennen. Toen ik hier kwam kende ik niemand. Al dichtend heb ik Zutphen leren kennen. Zutphen heeft mij alles gebracht wat ik had gedacht. Ik ben me hier enorm thuis gaan voelen." Het kleine stadse spreekt hem aan. "Als je door het centrum loopt waan je je in een grote stad terwijl het eigenlijk heel klein is. Heel paradoxaal. En dat het zo geconserveerd is, nog zo authentiek, dat vind ik mooi."

Verliefd
Op de roze wolk zit hij nog steeds. Zoals Cyrano voor zijn muze, schijft Papo voor Zutphen. "Iemand zei eens: 'jouw gedichten zijn allemaal positief!' Nou dat is ook zo. Ik ben nog steeds verliefd op Zutphen." Zoals in het gedicht Dichter van Zutphen: 'Mijn Hanzestad / mijn ganzenstad,' En in De nieuwe stad: 'Dit is waar ik wil zijn / dit is waar ik wil blijven'. Papo's verstrooide grijze haardos deint op en neer. "De taak van een stadsdichter is je stad beschouwen. Dat kan positief of negatief. Ik ben geloof ik één keer kritisch geweest in een gedicht. Dat was toen ze stukjes grond gingen verkopen bij de Berkelruïne."

Over een half jaar is het tijd om het stokje door te geven aan een opvolger. "Als afsluiting zou ik voor alle mensen die hebben mee gedicht een podium willen organiseren, dat we één keer samenkomen. Met een gedichtenfestival ofzo."

Verkiezing nieuwe stadsdichter
Iedereen met dichttalent uit Zutphen of omstreken, kan zich vóór uiterlijk 30 juni opgeven. Kijk voor deelnamevoorwaarden op de website: www.dichterbijzutphen.nl