Column Paul Bombeld - Gezellig gluren

Gezellig gluren

In onze brievenbus, tussen de huis-aan-huisbladen en de kranten, vind ik de programmakrant De Gluurbuur. Rechts bovenin de hoek zit een sticker met de tekst 'Beste buurman, kom je bij mij gluren? Ik woon op Abersonlaan nr. 6. Voor mij ontvouwt zich het complete programma van het huiskamerfestival Gluren bij de Buren. Altijd interessant.

Geheel nieuw is het festival voor mij niet. Ieder jaar lukt het mij wel drie of vier voorstellingen te bezoeken. En ook dit jaar moet dat lukken, deze zondag ben ik in maar liefst 80 huiskamers in Zutphen en Warnsveld welkom. Vanaf ons huis wandel ik in zo'n tien minuten naar de Garssenshof waar Zutvenijn haar eerste optreden geeft. Dit jaar met het 'u roept en wij draaien concept'. Op een deur hangt een poster met als kop 'World City Tour' en daaronder 19 verschillende wereldsteden. Het publiek roept een stad, en Zutvenijn produceert een lied. En dan met z'n allen luid meezingen. Geweldig. Dan naar de Abersonlaan, waar ik de gastvrouw uitvoerig bedank voor de attente uitnodiging. En ook daar is de huiskamer goed gevuld met liefhebbers van pianomuziek gespeeld door de plaatselijke Wibi Soerjadi die in Warnsveld gewoon Frits Jellema blijkt te heten. Helemaal uit zijn hoofd speelt hij de mooiste nummers van eigen hand en van die andere componist met de naam Bach. Het is muisstil in het publiek.

Bij een kopje thee, thuis aan de keukentafel, begin het mij even later toch weer te kriebelen. Gluren bij de Buren smaakt naar meer en even later zit ik op de fiets naar Zutphen. Aan de Kolenstraat kom ik voor een dichte deur. Optreden afgelast, de verhalenverteller is ziek. Snel het programma erbij en even later zit ik in de Marspoort Galerie aan de Marspoortstraat. Ook daar loopt het niet lekker, want Moerstaal en Trawanten is er niet. Gelukkig is het troubadoursstrio BuBLBL een waardige vervanger. Met een ode aan het Nederlandse lied, gespeeld met zeer veel liefde en gebracht met een vleugje humor is dit een uitstekend alternatief. En daarna moet ik opnieuw snel schakelen, het Chinees Circus aan de overkant van de straat zit stampvol. Er kan zelfs geen stukjesschrijver meer bij. Dan maar snel op de fiets naar de Beukerstraat waar Mariëtte Hahakaya optreedt met de Colour of Soundband. En recht boven de winkel van Pearle opticiens spat het enthousiasme ervan af. We zitten met een mannetje of dertig bovenop elkaar in het achterste deel van de kamer en suite. En aan de andere kant van de schuifdeuren wordt de beste, allerbeste luistermuziek ten gehore gebracht. Mariëtte vergeet helemaal de tijd. Maar dat is niet erg, het is een fantastische afsluiting van een heerlijk dagje gluren. Organisatie bedankt.