Afbeelding

Column Henrieke Schoonekamp - Boeken

Algemeen Columns

Boeken

Koud, donker, guur en nat buiten. Na een dag werken kom ik thuis en als ik van de auto naar huis loop in het donker, moet ik er dwars doorheen. Konijn is blij als ik thuiskom. Vast niet echt om mij, maar hij krijgt eten. Voor mezelf moet ik nog koken. Als ik gegeten heb plof ik op de bank. Eigenlijk wil ik naar buiten. In een t-shirtje, stuk fietsen of lopen. Of gewoon het terras op met vrienden. Dat t-shirtje en dat terras zijn geen optie, dat weet ik ook wel. Maar naar buiten gaan wel natuurlijk. Tegen kou en andere nare winterse weertaferelen valt te kleden.

Dus ik besluit me niet te laten kennen en trek warme kleding aan. Muts op, handschoenen aan en naar buiten. Zonder doel, gewoon even lekker buiten zijn. Een kwartier later besluit ik dat ik mijzelf toch laat kennen en loop naar huis. Liever een warm watje dan buiten een beetje stoer lopen doen en net doen alsof ik het lekker vind die kou. Ik plof weer op de bank, de thermostaat op standje hittegolf en zet de televisie aan. Ik zap een rondje, maar geen programma op televisie wat mijn aandacht kan behouden.

Als vanzelf word mijn aandacht getrokken door de kast waarin wat boeken staan. Ik neus graag in boekenzaken en als ik een boek vind wat me echt geweldig lijkt, dan koop ik het. Maar heb helaas niet altijd tijd om te lezen, dus ik heb nog wat ongelezen boeken liggen. Ik pak de bovenste van de stapel en duik met m'n neus in het boek.

Drie uur later kijk ik op. Heb pijn in m'n nek en dorst. De drie uur voelen als drie minuten. Zo verloren ben ik in het boek, zo meeslepend is het. Waarom ligt dit boek al maanden in de kast?

Als ik op de klok kijk zie ik dat het al bedtijd is. Ik laat het boek express beneden liggen, anders ga ik in bed verder lezen en ik vrees dat ik doorlees tot de volgende morgen en dus niet op het werk kom.

De volgende morgen heb ik inderdaad geen zin om te werken. Ik wil verder lezen in het boek. Maar de realiteit roept en als ik klaar ben met werken rijd ik vlot terug naar huis om meteen weer in het boek te duiken. En zo gaat het een paar avonden. Van de wereld om me heen krijg ik letterlijk niks meer mee.

Het boek is nu uit. Een prachtig einde, maar de laatste regels van een boek lezen kan soms echt een beetje pijnlijk zijn Omdat je niet wilt dat het ooit eindigt.

Van mij mag het nog wel even guur en koud weer blijven. Ik duik weer in mijn boekenstapel.

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant