Afbeelding

Column Henrieke Schoonekamp - Rugzak

Algemeen Columns

Rugzak

"Misschien moet je maar gewoon een nieuwe kopen". Eind vorig jaar stond ik in de winkel waar ik een paar jaar eerder mijn rugzak had gekocht. De rits scheurde, sluitingen waren niet goed meer. En dit wilde ik graag laten repareren, maar kreeg te horen dat repareren eigenlijk geen optie meer was. Gebruiksvoorwerpen slijten nou eenmaal. Maar ik kan niet zonder mijn rugzakje. En nam deze gewoon weer mee op reis. Waar ik dankzij die slijtageplekken het nodige verloor en de douane op een luchthaven ver weg de rits open moest snijden omdat ik mijn paspoort er niet meer uit kreeg.

En toch, toch kon ik geen afscheid nemen van mijn rugzakje. We hebben samen zoveel meegemaakt. Of ik nou aan het werk ga, in de trein stap, een tocht maak door Taiwan of de Amazone of door een stad in Perú loop. Mijn tasje is er altijd bij. Als ik op reis ben slaap ik vaak op slaapzalen in hostels. Goedkoop en zo ontmoet ik de meeste mensen. Mijn rugzak staat dan op het voeteneinde in bed. Zo kan er geen beest in kruipen en heb ik alles van waarde bij me. Als ik ver weg van A naar B moet, heb ik de grote backpack op mijn rug en deze op mijn buik. Blind kan ik al mijn spullen vinden, alles heeft een eigen plekje. Waar mijn rugzak is, is thuis. In vliegtuigen ligt de rugzak onder de stoel voor me, dicht bij. Nooit in het bagagevak boven de stoelen.

Als ik op de parkeerplaats van het werk ook een spoor van spullen achter me laat vallen weet ik dat er geen weg meer terug is. Rugzak en ik gaan uit elkaar, er moet een nieuwe komen. En ja het is materieel, maar toch doet het pijn. Met collega Frank, een ervaren rugzak-man zoek ik naar een nieuwe. Ik heb nogal wat eisen. Een raincover, meerdere vakken, ruimte tussen rug en rugzak en meerdere sluitingen zodat ik ver weg in de bus de tas vast kan binden zodat deze niet gestolen wordt als ik in slaap val. Online vinden we er eentje. Maar online kan ik geen nieuwe metgezel kopen, dus ik rijd 30 december 2017 zestig kilometer naar de enige winkel in Nederland die deze rugzak op voorraad heeft. En omdat deze nieuwe rugzak is wat ik zoek, koop ik deze ook meteen. "Sorry hoor" zeg ik tegen mijn oude rugzak als ik in de auto stap met de nieuwe. Het voelt gewoon als vreemdgaan. Eenmaal thuis knip ik alle verzamelde souvenirs van mijn oude rugzak en hang deze aan de nieuwe. Zo voelt het al meer vertrouwd.

En zo ga ik dus 2018 in. Met een lege rugzak, letterlijk en figuurlijk. En hoop dat de rugzak en 2018 over 365 dagen vol zitten met mooie herinneringen.

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant