Column Henrieke Schoonekamp - Brief aan Sinterklaas

Brief aan Sinterklaas

Beste Sinterklaas,

Welkom terug in ons koude kikkerlandje. Geen idee waar de uitdrukking kikkerlandje vandaan komt, maar u begrijpt vast wat ik bedoel. Ik hoop dat u een goede reis hebt gehad. Ik ga zelf liever met het vliegtuig dan met de boot, ben namelijk nogal snel zeeziek. Maar ja, u heeft zoveel bagage dus dan is het logistiek gezien wel handiger om de boot te nemen.
Net zoals de rest van Nederland heb ook ik echt uitgezien naar uw komst. En dit jaar nog meer dan andere jaren. Ik ben namelijk het hele jaar extreem braaf geweest om zo de kans op het krijgen van cadeautjes van u zeker te stellen. Dat ik heel braaf ben geweest, dat hoef ik u niet uit te leggen, u weet immers alles. Maar er zijn nogal wat mensen die meelezen en die mij waarschijnlijk niet helemaal geloven. Daarom zal ik hier mijn braafheid even uitleggen.
ik heb niemand aangereden dit jaar. Ik heb niet eens een boete gekregen. Kortom, heb me keurig gedragen in het verkeer, echt. Ik heb niet heel vaak te veel gedronken. Wel een enkele keer, maar toen was ik gewoon heel vrolijk en gezellig, dus nog steeds heel braaf. En ja, dit heb ik geverifieerd bij de mensen met wie ik in deze benevelde toestand verkeerde, zij zijn het met me eens. Ik heb oude mensen met heel weinig boodschappen voor laten gaan bij de kassa in de supermarkt. Ik heb koffie gehaald voor collega's. Ik ben meestal op tijd naar bed gegaan. Ik heb keurig netjes alles opgegeven aan de belastingdienst. Heb gegeten met mes en vork, mijn stoepje aangeveegd, kleingeld aan zwervers gegeven, niet zwartgereden in de trein en alle rekeningen op tijd betaald. Heb liters wijn gegeven aan vrienden in emotionele nood en voor hen gekookt. Heb geld overgemaakt naar goede doelen, ben zelfs beleefd gebleven tegen Chinees luchthavenpersoneel dat m'n tas wilde houden. Heb gelachen om foute grapjes van familieleden. Ben maar een paar verjaardagen vergeten en ben niet één keer in de gladde praatjes van een foute maar woest aantrekkelijke man getrapt.
Kortom, een keurig en braaf jaar. Dus sinds het moment dat u voet op Nederlandse bodem zette, was ik voorbereid op het krijgen van cadeautjes. Ik heb mijn schoen iedere avond gezet, met wortelen en hooi voor uw paard. En natuurlijk heb ik ook braaf een liedje voor u gezongen.
Afgelopen week ben ik elke morgen vol verwachting op gestaan. Na een jaar zoveel braafheid verwachtte ik toch wel cadeautjes. Maar mijn schoen bleef leeg. Geen cadeaus, geen chocoladeletter, zelfs geen overjarige pepernoot. Heb ik mij hiervoor het hele jaar zo belachelijk braaf gedragen? Heb ik daarvoor een jaar wat leuk en spannend had kunnen zijn opgeofferd?
Kent u de uitdrukking 'brave meisjes gaan naar de hemel, brutale komen overal'? Dit jaar ga ik los, u bekijkt het maar. En ik regel mijn eigen cadeautjes wel.

Groetjes, Henrieke