Afbeelding

Column Oerend Smart - Multiculturele Achterhoek?

Opinie

Kriebels in mijn buik. Ik ga vanmorgen een groep kinderen ontmoeten. Nou krijg ik daar niet dagelijks een onrustig of gespannen gevoel bij. Vandaag zijn het 'nieuwkomers'. Kinderen uit andere landen die sinds kort wonen in onze gemeente. Ik verbaas me over mezelf. Hoezo word ik hier onrustig van? De belangrijkste vraag die door mijn hoofd schiet: Kunnen ze me verstaan? Zijn hun ouders erbij en kunnen zij me verstaan? En pas daarna: Zouden ze het leuk vinden? Ik verwonder me over mezelf. Ik maak me nooit zo druk wanneer ik nieuwe mensen ontmoet. Niet in vreemde landen en zeker niet hier om de hoek. En toch…

Ik ben betrokken bij de Zomerschool Oost Gelre. Samen met de gemeente Oost Gelre organiseert de Oost Gelrese Uitdaging zes weken lang leuke activiteiten en taallessen voor kinderen. Een zomer vol plezier met de mogelijkheid om Nederlands te blijven spreken terwijl je niet naar school hoeft. Vanaf het moment dat ik binnenstap bij BS22 valt alle spanning van me af. Een glimlach is universeel! De jongste kinderen spelen en tekenen net als ieder ander kind. De pubers zijn gewoon pubers: giechelende meisjes die selfies maken en jongens die stoer doen tegen elkaar. En er is altijd wel iemand die wil vertalen.

In de Achterhoek kennen we niet de multiculturele samenleving waar we in Nederland zo trots op zijn óf ons zo druk over maken. Het aantal 'mensen van buiten' is in verhouding maar klein. En wanneer ik eerder dit jaar met een groep mensen om tafel zit om een multi-cultureel evenement te organiseren, gaat het al gauw over élke nieuwkomer die het in de Achterhoek lastig heeft om er tussen te komen. Ook al kom je uit een ander dorp of stad binnen onze landsgrenzen of zelfs uit de Achterhoek, ook dan duurt het best lang voor je écht nieuwe vrienden hebt. Iedereen is vriendelijk, maar je hoort er niet direct bij. En wanneer je eenmaal omarmt wordt, zit het goed.

Achterhoekers houden van feestjes en evenementen. Ook voor nieuwkomers wordt er regelmatig iets georganiseerd. Om me heen zie ik nieuwe vriendschappen ontstaan tijdens Taalcafé's en avonden 'Zing Nederlands met me'. Ook bij de Stads- en Dorpskamers ontmoeten mensen elkaar in een ongedwongen sfeer. Samen koffiedrinken, knutselen, wandelen. En het werkt net als bij elke nieuwe groep: eerst ben je met z'n tweeën, het is gezellig, je wordt gehoord, je neemt ieder iemand anders mee en de groep breidt zich gestaag uit.

Tussen maatjes ontstaan bijzondere vriendschappen. Het begint met praktische hulp om wegwijs te worden in Nederland. Door persoonlijke gesprekken en wederzijds vertrouwen ontstaat er meer. Ook al is de vorm verschillend: De één houdt het bij een wekelijks koffiemoment, de ander neemt de nieuwe vriend op in families en vriendengroepen.

Ik denk aan het naoberschap waar we hier mee opgevoed zijn: omdat je er woont, hoor je erbij. Is dat ook zo wanneer je wieg gestaan heeft in een ander land en je hiernaartoe bent gevlucht? Ik hoop het van harte. En nu weet ik, de spanning die ik voelde bij de eerste ontmoeting is nergens voor nodig. Een glimlach is universeel.

Linda Commandeur

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant