Column Paul Bombeld - Politierechter

Politierechter

'Weet je wat jij eens met je dochter zou moeten doen. Neem haar mee naar de rechtbank, dan kan ze eens zien hoe het daar werkt. Dat vindt zo'n meid die criminologie studeert vast wel leuk.' De woorden komen van Harold, officier van justitie. Afgelopen woensdagavond prikten we een vorkje bij Fort Bronsbergen. Het lijkt me een leuk idee. Vrijdag gaan vader en dochter op studiereis naar de Martinetsingel.

We melden ons bij de balie en tien minuten later zitten we op de publieke tribune in de rechtszaal. Voor onze neuzen zitten op een kleine verhoging van links naar rechts de officier van justitie, de rechter en de griffier die ieder woord razendsnel -blind typend- in de computer invoert. Achter het drietal geven grote ramen uitzicht op de gracht met aan de overkant het politiebureau. Aan het tafeltje precies tegenover de rechter neemt de verdachte -afkomstig uit een klein dorpje in de Achterhoek- plaats. Dan volgt de aanklacht: 'Geheel zonder aanleiding heeft u het slachtoffer een klap in het gezicht verkocht op de Zwarte Cross in Lichtenvoorde'. De verdachte geeft toe: 'Inderdaad, dat heb ik gedaan. Op een plaats waar veel mensen in de buurt zijn kan ik mij opeens niet meer inhouden en sla ik een willekeurig iemand gewoon vol in het gezicht.' De rechter kijkt zorgelijk en probeert het nog met de vraag of het dan niet beter is plekken met veel mensen -zoals de Zwarte Cross- te mijden? En bij de strafmaat wordt rekening gehouden met het feit dat hij al twee keer eerder veroordeeld is voor mishandeling. 'Maar die tweede veroordeling was onterecht', laat hij de rechter weten. Een vriend van hem had het gedaan, maar om hem niet in de problemen te brengen had hij de schuld maar op zich genomen. We kijken elkaar aan, bijster intelligent komt de verdachte helaas niet over.

Bij de tweede strafzaak neemt een kraanmachinist uit Amsterdam plaats in het verdachtenbankje. Ook hij heeft iemand met een vuist vol in het gezicht geslagen tijdens de Zwarte Cross. De tanden vlogen in het rond, op het politiebureau waren de knokkels van zijn hand nog flink beschadigd. De verdachte ontkent alles, geeft op uiterst onbeleefde wijze antwoord op de vragen van de rechter. De minachting voor de rechtbank straalt er vanaf. Maar de bewijslast van de officier kan de rechter niet overtuigen. Er volgt vrijspraak.

We volgen een laatste zaak. Een man had via Facebook zijn ex met de dood bedreigd. Inmiddels zit hij in een inrichting en is onder behandeling van psychiaters. Hij krijgt een passende taakstraf.
Onze tijd is voorbij, dochter moet weer aan de studie. Maar eerst heeft ze moeder aan de koffietafel nog heel veel te vertellen.