Column Mas Papo - Ingezonden gedichten

Persoonlijk

Als je gedichten leest, kun je je afvragen hoe persoonlijk de dichter is geweest. Heeft de dichter zelf meegemaakt wat er is geschreven? Of verwoordde de dichter zijn gevoel? Natuurlijk zit er in elk gedicht iets van de dichter, maar soms is het moeilijk om dat eruit te halen. In literatuurbesprekingen speelt dit een belangrijke rol. Men wil immers de dichter doorgronden. Maar hoe belangrijk is dat voor de lezer? Niet. De lezer mag zelf bepalen wat het gedicht voor hem of haar betekent. Hoeft helemaal niet na te denken of het gedicht persoonlijke gevoelens van de dichter zelf is. Je mag je eigen interpretatie geven en dat maakt het gedicht vaak een stuk leesbaarder. Tenzij de dichter het gedicht aan iemand geeft om zijn gevoelens te delen. Tja, in dat geval...
Hierna twee gedichten. De dichters zijn: Sherida Bessels en Hans Klinge.

Oh lieve ik,
Wat zou ik zijn,
zonder jou?
Oh lieve ik,
Wat moet ik toch,
met jou?
Ik denk dat ik,
maar gewoon
van je hou.

Sherida Bessels

Wat trekt er aan de rafels van mijn ziel

Binnen de randen van de nacht als
de wereld om me heen slaapt
gebeurt het, ik weet nog niet precies
wat het is. Het lijkt de mind te zijn die
probeert mijn gedachten af te vangen,
te beïnvloeden, wat er in mij beweegt
of te dempen zodat ik het niet voel
en zo lang rustig te houden tot het barst
als een vulkaan, een gevoel dat niet
vermist wil zijn, momenten van vreugde vallen
als sterren in het water, in een zee van tranen,
waar gedachten verdwijnen, en verstand regeert
maar de rede raakt vermoeid in het gevecht
met de echtheid dat uiteindelijk de gevleugelde
gedachtendwarrel heel even domineert
en begrijpt dat het verloren heeft aan
datgene wat altijd blijft, is dat de liefde?

Hans Klinge