Column Paul Bombeld - Bibliotheek

Bibliotheek

Het zal bij u ongetwijfeld bekend zijn, Zutphen heeft sinds vorige week een vernieuwde bibliotheek. Na een gedwongen verhuizing is na een half jaar de bieb weer terug op het vertrouwde plekje in de Broederenkerk. De leestempel is weer helemaal up-to-date.

Afgelopen zaterdagmorgen parkeer ik de fiets in de stalling aan het einde van de Laarstraat. Via de Beukerstraat en Sprongstraat kom ik op de Houtmarkt. De marktkooplui prijzen met luide stem hun koopwaar aan. Het is gezellig in de stad. Op de Groenmarkt is het beachvolleybaltoernooi in volle gang. Dit zijn dagen waar ondernemers naar uitkijken. Ik vervolg mijn weg naar het Broederenkerkplein waar de deuren van de bibliotheek ver openstaan.
Nog voor ik goed en wel binnen ben staat daar de eerste verrassing al te wachten. Want wie is die in het rood geklede lakei met witte handschoenen die met een ferme handdruk iedereen persoonlijk welkom heet? Dat is directeur Gerard Huis in 't Veld hoogstpersoonlijk. Dit vind ik nu geweldig. Waar vind je nog een directeur die hier gewoon gaat staan? Een directeur die met iedereen een vriendelijk praatje aanknoopt en de bezoekers bij het verlaten van de kerk hoogstpersoonlijk een rijk geïllustreerd kaartje meegeeft. Voor Gerard, met zijn grote witte snor, is dat in ieder geval geen enkel probleem. Dit weet ik erg te waarderen.

Een bibliotheek in een prachtige historische kerk is in Nederland absoluut uniek te noemen. Reden voor bijna alle stadsgidsen om de bibliotheek standaard in de rondleidingen mee te nemen. Ik raak aan de praat met Constanza, ze woont in Madrid maar spreekt een beetje Nederlands. Dit weekend logeert ze met de hele familie, op uitnodiging van opa, in hotel De Engelenburg in Brummen. Opa wordt 80 en dat wordt gevierd. Vandaag -op deze prachtige dag- met een bezoek aan Zutphen.

Hoewel de Spaanse hoofdstad ook een brok historie is, kijkt Constanza zich hier de ogen uit. Wat een prachtige oplossing voor zo'n monumentale kerk. Het idee voor zo'n bibliotheek neemt ze zeker mee naar Madrid. Na een rondgang door de vernieuwde bibliotheek lopen we nog even naar buiten. Precies tegenover de bibliotheek wijs ik haar op de nieuwe appartementen in oude stijl. Het complex heet de Engelenburgt, een duidelijke verwijzing naar haar hotel de Engelenburg in Brummen. En dat is niet vreemd, want bewoner Anton de Lange was jarenlang directeur van het hotel.

En dan neem ik afscheid van bibliotheek-directeur Gerard Huis in 't Veld. En weet u wat hij zei? 'Het wordt hoog tijd dat je stadsgids wordt Paul. Ik heb het allang gehoord, jij kunt ongelofelijk enthousiast vertellen.' Ik kijk hem lachend aan, buiten staat de zon aan de hemel.