Column Paul Bombeld - Tuinstoelen

Tuinstoelen

De kinderen hebben twee weken vakantie en mevrouw Bombeld komt met een prachtig idee. Met het hele gezin een weekje naar de zon, met Ryanair zit je zo op de Canarische eilanden. En voor mij lag er ook een uitdaging: 'Regel voor een paar tientjes even een vliegretour'. En dat is aardig gelukt.

We hadden de afgelopen week een schitterend huisje, met over zee uitzicht op de witte stranden van Fuerteventura. Vrijdagmiddag hadden de dochters geen zin in een wandeltocht over de prachtige boulevard langs de kust. Terwijl wij liepen, vermaakten zij zich prima in het privé-zwembad in de tuin. En wat doen ze dan als mama en papa niet toezien? Juist, vreemde dingen. Zoals een tuinstoel, zo'n kuipje, in het zwembad plaatsen en daar als fotomodel op poseren. Lachen!!! En plotseling zegt de tuinstoel krak. Ze hebben een probleem.

En weldra als we thuis zijn verplaatst het probleem zich naar de ouders. Hoe lossen we dit op? Laten we geld achter voor een nieuw exemplaar, of kopen we zelf een nieuwe? Op mijn telefoon zoek ik een tuinmeubeladres. Maar wat ik ook probeer, ik blijf belanden bij de winkels op het Polplein in Zutphen. Dat lijkt mij in dit geval niet handig. We zitten nu op Lanzarote, ruim 3000 kilometer verderop.

Gelukkig kent Playa Blanca, naast een heleboel prachtige witte vakantiebungalows, ook een klein industrieterrein. En daar tuffen we de volgende dag naar toe. Maar de bouwmarkt verkoopt bouwproducten en de zwembadspeciaalzaak zwembadproducten. Witte kuipstoeltjes komen we er niet tegen. En die ene tuinmeubelwinkel hier? Die verkoopt beslist niet van die ordinaire witte plastic gevallen. Inmiddels zijn we er al wel achter dat zo'n nieuw exemplaar niet heel duur is. Voor iets meer dan een tientje wisselt zo'n tuinstoel van eigenaar. Maar waar?

En dan valt ons oog op een bedrijfshal met tweedehands spullen. Een ongelofelijke rotzooi. Ik zou de Zutphense kringloopwinkel zwaar beledigen als ik een vergelijk zou trekken. Maar precies op het moment dat we voorbij rijden zet een of ander smoezelig type een stapel tuinstoelen naar buiten. Semi ongeïnteresseerd lopen we rond en belanden uiteindelijk weer buiten. De kuipstoeltjes zijn nog nieuw, alleen net een ander design. Nonchalant vraag ik aan de dame wat ze voor zo'n stoel moet hebben. Het valt niet tegen. De prijs is twee euro, ik durf zelfs geen korting meer te vragen.

In de vakantiebungalow schrijf ik 's avonds in mijn beste Spaans een briefje. 'Excuses, er is een stoel kapotgegaan. Maar we vinden het zo'n mooi huisje, dat we maar direct vier nieuwe gekocht hebben. Veel plezier er mee.' Voor slechts acht euro is het probleem dubbel en dwars opgelost. Gelukkig maar.