Column Henrieke Schoonekamp - Schooiers

Schooiers

Zondagmorgen, een uurtje of zeven. Heel Zutphen lijkt nog in slaap, het is muisstil als ik de deur achter me dichttrek om aan het werk te gaan. Terwijl ik de sleutel in het sleutelgat steek om het huis af te sluiten hoor ik achter mij een zacht brommend geluid. Brommend is niet het goede woord want het klinkt veel vriendelijker, maar ik kan het niet anders definiëren. Als ik mij omdraai om te kijken waar dit geluid vandaan komt zie ik een leuk eendenstel vanaf de stoep nieuwsgierig naar mij kijken. Zij klein en wit, hij groot en gekleurd. Hij maakt het rare geluid, zij staat er onbewogen naast.

"Goedemorgen eendjes" zeg ik. Ze blijven gewoon staan, mij vragend aankijkend. Mij schooiend aankijkend, dat is een wat betere omschrijving. Dus ik open de deur, loop naar binnen en pak een snee brood. Om ze niet weg te jagen blijf ik in mijn tuintje staan, terwijl ik het plak brood in kleine stukjes scheur en over het hekje gooi. Ze vliegen er bijna letterlijk op af, eten kwakend en als het op is lopen ze samen weer richting de Vispoortgracht. Missie geslaagd, buikjes vol. Vrolijk door dit onverwachte bezoek stap ik in de auto en ga aan het werk.

Maandag wederom aan het werk. Als ik thuiskom laat ik de achterdeur open en als ik een bakje koffie zet hoor ik buiten weer dat geluid, wat ik nu direct herken als schooiende-eend-geluid. Ik loop naar buiten en ja hoor, daar staan ze weer. En wederom gaat er een boterham in kleine stukjes de stoep op en wordt dit met smaak opgepeuzeld, waarna het stel weer vertrekt richting de Vispoortgracht.

Dinsdag een vrije dag. Uitslapen kan ik niet, dus ik ben al vroeg wakker. Het waterige zonnetje schijnt al vroeg. Ik open de achterdeur en al voor ik ze zie hoor ik het inmiddels bekende geluid van mijn nieuwe eendenvrienden. En ook nu krijgen ze een broodje waarna ze met een volle eendenbuik weer naar de gracht lopen om daar te gaan dobberen (wat doen eenden eigenlijk verder de hele dag?).

Terwijl ik de was doe en het huis schoonmaak lopen de konijnen buiten in de tuin. En al snel hoor ik weer het geluid van de twee schooiers. Met het voor hen gewenste effect: brood krijgen. Ditmaal onder toezicht van een zeer teleurgesteld konijn dat ook heel graag brood wil, maar het moet doen met wortelen en brokken.
Ik ben benieuwd of ze nog vaker komen. Maar deze twee schooiers zijn meer dan welkom!