Afbeelding

Column Henrieke Schoonekamp - IJskonijn

Opinie Columns

IJskonijn

Henrieke heeft hier beloofd niet meer te klagen over kou. Prima hoor. Fijn voor jullie, lezers van deze krant, dat ze hier niet meer zeurt en zanikt over de kou. Thuis echter, klaagt ze nog volop. Dan zit ik, Kareltje het konijn, met mijn meisjes in de kooi en dan horen wij dat de sleutel in het slot gestoken wordt en dat de deur open wordt gedaan. Daarna horen we hoe ze lomp haar schoenen uit schopt en dat ze roept "Bah, wat is het koud!". Eigenlijk zegt ze iets veel ergers, maar ik ben een net konijn, dus dat ga ik hier niet herhalen.

Vervolgens komt ze de woonkamer in, zegt iets als hallo tegen ons en loopt dan in één streep door naar de thermostaat om die hoger te zetten. En daarna gaat het pas echt mis. Want eerlijk is eerlijk hoor, wij zijn altijd heel blij als Henrieke weer thuis komt als ze aan het werk is geweest zodat ze weer geld heeft verdiend om wortelen voor ons te kopen enzo. Dan worden we lekker geaaid en vaak krijgen we ook wel wat lekkers te knagen en mogen we uit de kooi. Maar Henrieke vergeet altijd haar handschoenen als ze weggaat. Die laat ze gewoon op de kachel liggen.

En met die hele koude handen van haar gaat ze ons dan aaien en dan zegt ze ook nog: "ik wou dat ik zo'n lekker warm vachtje had!" Echt hoor, dan aait ze ons dus met die ijs- en ijskoude handen, zogenaamd om ons een lol te doen, maar ze doet het gewoon om haar handen op te warmen. Mijn vacht is echt niet opgewassen tegen die koude handen van haar!

Behalve die koude handen van Henrieke is er nog een reden waarom wij kou niet zo leuk vinden. En dat is omdat wij dan niet naar buiten mogen. Henrieke zegt dat het te koud voor ons is. Nou, dat ze zelf zo'n watje is, wil niet zeggen dat wij dat ook zijn natuurlijk. Ik wil gewoon weer naar buiten, lekker in de tuin lopen, lekker springen en een beetje gek doen. En de laatste keer dat ik in de tuin was heb ik geknabbeld aan de dode stronkjes die er nog stonden. Straks hè, als het voorjaar is, dan gaat Henrieke weer nieuwe verse plantjes kopen zodat die tuin er weer leuk uitziet.

En ze is een beetje dom, want dan gaat ze zoeken op internet naar planten die wij niet zouden lusten, maar hé, ik bepaal zelf wel wat ik eet, dus ik neem overal sowieso een paar flinke happen van. Was het maar voorjaar… Maar dankzij die koude handen van Henrieke blijf ik voorlopig nog een ijskonijn…

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant