'Als ik met kant werk, ben ik helemaal in mijn element'
AlgemeenZUTPHEN - Ze werkte samen met bekende modeontwerpers als Mart Visser, Percy Irausquin en Monique Collignon en staat op het punt om voor de achtste keer aan de nieuwe collectie van Ronald van der Kemp mee te werken. Haar patronen schitterde op de Italiaanse Vogue en ze vloog naar Qatar om koningin Sheika Moza te kleden. Ze blijft er nuchter en bescheiden onder en vermaakt met net zoveel liefde een broek voor die bejaarde dame op de hoek. Een gesprek met Fabiane Chaudron (55), coupeuse van beroep met een enorme passie voor haar vak.
Door Mirjam van Biemen
Je moet het echt weten, anders vind je het niet. Niks geen uithangbord aan de statige gevel van haar huis aan de Rozenhoflaan in Zutphen. Wel een klein bordje naast de deurbel waar de naam van haar bedrijf op prijkt. Fabicci Fashion, heet haar atelier wat op de tweede verdieping huist. In de grote, lichte ruimte met damesbustes op driepoten, verschillende naaimachines en een grote kniptafel in het midden, schijnt de zon naar binnen. Het oogt er geordend. Fabiane straalt rust uit terwijl ze toch zo'n zestig uur per week draait, voor verschillende opdrachtgevers. "Ik ben naar Zutphen gekomen om voor mijn moeder te kunnen zorgen, maar ik heb het drukker dan ooit", zegt ze lachend. Zo geeft ze les aan de meestercoupeur opleiding in Amsterdam, werkt ze als patronenmaker voor Moofers Clothing in Den Haag en gaat ze straks weer met Ronald van der Kemp aan de slag, iets waar ze enorm naar uitkijkt. "In die periode is het even alle zeilen bijzetten en zet ik mijn naailessen en andere activiteiten als het ontwerpen van bruidsjurken even op een laag pitje."
Want dat doet ze ook nog. Voor grote designers bedenkt ze de patronen en zet ze de couture in elkaar, maar zélf ontwerpt ze ook kleding voor klanten. Alleen voor dames en alleen één op één. "Ik ben niet het type om grote collecties te bedenken. Het technisch uitvoeren vind ik leuker. Couturiers geven je soms uitdagende stoffen als chiffon, zijde en kant om mee te werken. Tegelijkertijd ligt daar mijn kracht, als ik met kant werk, ben ik in mijn element."
De van oorsprong Leiderdorpse woonde hiervoor in Haarlem, maar besloot vier jaar geleden samen met haar man naar Zutphen te verhuizen en dat bevalt goed. Tijdens een pauze wandelt ze met haar hondje of werkt ze in de tuin. Haar man, die niet meer werkt, helpt haar als het druk is. Hij kookt en chauffeert, want met lange avondjaponnen in de trein is ook zo wat. Soms assisteert hij haar, zoals bij die jurk, ontworpen door Van der Kemp, die aan koningin Sheika Moza van Qatar werd verkocht. "Een prachtig gewaad van groene zijde, maar met hele lange ingestreken plooien. Die paste niet op de strijkplank, dus moest mijn man hem vasthouden zodat ik door kon strijken." Eenmaal klaar, vlogen zij en Van der Kemp samen naar Qatar om de jurk aan te bieden, wat een onvergetelijke ervaring was.
Het naaien zit er al vroeg in bij Fabiane, ze kreeg het vanuit huis mee. "Ik kom uit een 'knutsel' gezin. Mijn moeder kon heel goed naaien en boetseerde ook. Het begon met kleertjes voor mijn poppen en later mocht ik op haar naaimachine oefenen." Tijdens de havo besluit Fabiane een naaicursus te volgen en daar valt ze op. Na haar eindexamen volgt ze de opleiding tot coupeuse en studeert daarna nog aan de modeacademie om uiteindelijk aan de slag te gaan als patronenmaker voor Berghaus, een damesmantelbedrijf waar ze veel ruimte krijgt om zichzelf te ontwikkelen. Inmiddels zit ze alweer zo'n dertig jaar in het vak.
Aan grote collecties werken zoals met Van der Kemp blijft hoe dan ook spannend, vertelt ze. "Wat zal hij van mijn patronen vinden, denk ik dan, vooral als ik net even iets anders heb gedaan." Hoe gaat zoiets nou in zijn werk? "Hij schetst de ontwerpen en daarna schets ik mijn patroon. Die werk ik uit in een simpel, ongebleekt katoentje en dan ga ik naar Amsterdam waar de modellen ze doorpassen. Zo kun je zien of het patroon goed is en of het inderdaad is wat hij voor ogen heeft." Van der Kemp en Fabiane zijn inmiddels goed op elkaar ingespeeld, maar een uitdaging blijft het. "Ik moet zijn gevoel al uit de schets halen en dat is soms lastig. Meestal weet ik gelijk wat ik ga doen, maar soms blijft een stof lang liggen, tot ergernis van mijn man. Dan zegt hij: moet je niet beginnen? Maar dan heb ik het gewoon nog niet. Stressvol ja, maar vaak maak ik dan de mooiste dingen."
Ze laat me mappen met foto's van modeshows zien, waar de modellen het eindresultaat dragen. Fabiane weet nog precies welke mouw of steek moeilijk was, maar zal gelijk zeggen hoe leuk het ook was en hoezeer ze er van genoot. "Kijk hier zitten geen gewone knoopsgaten, maar heb ik ze net even anders gedaan, daar werd Ronald helemaal blij van." Ze laat me een premièrefoto zien waar Carice van Houten een witte jurk draagt die zij heeft gemaakt. "Die appt hij me dan achteraf. Juist dat maakt de samenwerking zo leuk."
Soms is ze erbij, bij zo'n show in bijvoorbeeld Parijs en ja, daar lopen ook sterren rond als Victoria Koblenko of Céline Dion. Het doet haar niet zoveel. "Als hoofd atelier bij Monique Collignon heb ik met genoeg sterren gewerkt, maar ik vind het niet belangrijk. Het zijn ook gewoon maar mensen met een vak." Die nuchterheid komt soms handig van pas. "De modewereld kan hard zijn. Zo ben je in, zo ben je uit. Ik heb het zelf ook meegemaakt, maar de kunst is bij jezelf te blijven."
Over een paar weken gaat ze weer voor Van der Kemp aan de slag en tot die tijd stort ze zich op dingen die maar blijven liggen. Dat tennisjurkje voor een vaste klant en die zomerjurk voor haar moeder die binnenkort op vakantie gaat. Ook vermaakt ze regelmatig kleding voor oudere dames uit de buurt voor wie de gang naar de kleermaker te ver is. Ze ziet het een beetje als haar plicht. "Het is voor mij een kleinigheid, maar voor hen is het iets groots. Dat geeft me een goed gevoel." Maakt ze wel eens iets voor zichzelf? "Niet vaak, maar onlangs vond ik deze bedrukte plissé stof op het stoffenspektakel in de Hanzehal. Daar moet ik dan iets mee. Stof inspireert mij echt."
