Ireen Los: 'Schoonheid zit verborgen in kleine dingen'. Foto: Alize Hillebrink
Ireen Los: 'Schoonheid zit verborgen in kleine dingen'. Foto: Alize Hillebrink

Zutphense Leeuw november 2018 - Ireen Los: 'Eén kleine druppel kan een heleboel teweegbrengen'

Algemeen De Zutphense Leeuw

Zutphense helden, u kent ze wel. Ze zetten zich met hart en ziel in voor de samenleving. Onmisbaar zijn ze, maar wat drijft hen, wat is hun geheim? De Zutphense Leeuw is een schriftelijke onderscheiding die Alize Hillebrink namens Contact uitreikt aan deze helden. De Zutphense Leeuw van deze maand is Ireen Los.

Het begon allemaal op een A4-tje. Haar idee voor een Stadswerkplaats met hergebruik van materialen. Drie jaar werkte Ireen Los (67) aan haar droom en in 2011 lanceerde ze het Repaircafé. Daarna volgde de Stadswerkplaats. "Ik maakte weken van zestig uur."

"Ik werkte als educatief medewerkster bij het Stedelijk Museum Zutphen en kreeg een burn-out. Dat was heel heftig. Na mijn herstel volgde ik een outplacementtraject waarbij ik een droom moest oproepen. In de droom stond ik ineens middenin een werkplaats. Een aantal jaren vergat ik de droom tot ik plots besefte dat ik hem zelf aan het creëren was! Ik heb mijn droom laten uitkomen.
De Stadswerkplaats is een unieke plek. Je kunt er met je materialen of tekening naar toe en er lopen vaklieden rond om je verder te helpen. Er staan professionele machines waar je gebruik van kunt maken. We hebben zo'n dertig vrijwilligers!
De eerste periode ging het voornamelijk om lobbyen en de juiste mensen aantrekken. Een geschikt pand zoeken bijvoorbeeld, daar hebben we twee jaar over gedaan. Materiaal en machines zoeken, vaklieden aantrekken. Ik heb veel hulp gehad. Ongelooflijk wat er naar je toekomt als je iets initieert. In samenwerken met andere Zutphense clubs zit de kracht.
De eerste stap vraagt durf, maar als ik eenmaal aan iets begin, dan zet ik door. Ik was de visiedrager, maar soms wilde ik teveel de regie. Ik was coördinator, voorzitter en secretaris tegelijk. Ik ben geen ondernemer, maar op een gegeven moment besefte ik dat ik het wél was. In de eerste jaren werkte ik meer dan fulltime aan de Stadswerkplaats en maakte weken van zestig uur. Bijna had ik een tweede burn-out. Delegeren moet je leren. Er is nu een heel goed team en bestuur. 
In het asielzoekerscentrum in Zutphen werk ik met een kleine groep vrouwen. Ook hier zijn we actief met kringloopwerk. Van reststoffen als oude paraplu's en jutezakken van de koffiebrander maken we tassen. Ondertussen leren we Nederlandse woorden. Mensen komen hier met een verhaal, maar we praten niet over problemen. We zijn positief en doelgericht. Met het tassen maken bouwen ze weer nieuwe positieve ervaringen op. Het is vaak bijzonder wat er in vrij korte tijd in de samenwerking ontstaat.
Je moet je vrij voelen om te maken wat je wilt. Ik vind het prachtig om van iets dat schijnbaar onooglijk is iets moois te maken. Kijk om je heen, er is zoveel moois. Schoonheid zit verborgen in kleine dingen, als je je ervoor openstelt, dan zie je zoveel méér. 
Ik wil bijdragen aan het recyclen van de afvalstroom. We gooien met z'n allen zoveel weg. Het zou het mooist zijn de afvalstroom van een bepaald bedrijf direct in te zetten om iets van te maken. Een keten op gang brengen. 
Bijdragen aan een schoner milieu is mijn drijfveer, maar met alleen idealisme kom je er niet. Soms is het moeilijk de motivatie vast te houden, maar één kleine druppel kan een hoop teweeg brengen. Al is het maar de inspiratie die de mensen hier op doen."

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant