Column gedichten Mas Papo - Terug naar mijn stad

Rondje

Af en toe fiets ik een rondje bruggen. Ik steek de IJsselkade over en fiets de brug op. Er wordt druk gewerkt aan de bank en ik ruik nog verf. Aan de overkant de Hoven, dat ik van sommigen moet uitspreken als de Heuven, zoals het overigens ook ooit echt geheten heeft. Als ik de wijk, of is het een apart dorpje, daar zijn de meningen over verdeeld, uitrij zie ik een driehoekig bord met een slippende auto en eronder de tekst: Modder. Het autoverkeer wordt gewaarschuwd en ik hoop dat ze die waarschuwing serieus nemen, mijn broek komt net uit de was. Aan de rechterkant een eindje voor de enorme berg suikerbieten (zijn het suikerbieten?) een kleine oase. Een water met aan de achterzijde een serie wilgen. Ik ken zo'n water als Kolk of Wiel. Ik ben benieuwd hoe ze dat hier noemen.

Een hele lange klim, die over de nieuwe brug. Maar ik laat me niet kennen en fiets in de hoogste versnelling naar boven. Op de brug stop ik om even op adem te komen, maar vooral om van het uitzicht te genieten. Aan de ene kant de IJssel waar de zon in reflecteert en juist een schip passeert en aan de ander kant dat prachtige zicht op Zutphen. Mijn stad.

Terug naar mijn stad

Een lange weg te gaan
achter de dijk met snelverkeer
de velden leeg na rijke oogst
in de verte onder draden door
de verbinding met elders in dit land

het water spiegelt die mij goed gezind is
deze dag en geeft een sluierbeeld
als het schip mij onderdoor passeert
en ik de schipper nog snel zie zwaaien
voordat hij aan het stuurwiel draait
de bocht om richting Zutphen

staat er Drum en Bass op het beton
dat een overkapping vormt
en met de rand van het beeld
een perfecte rechthoek vormt

de bruggen verbinden
de route die ik ga
twee keer over water
weg maar wetende
dat ik terugkom
terug naar mijn stad

Mas Papo