Afbeelding

Column gedichten Mas Papo - Waterkraan

Algemeen Columns

Waterkraan

Afgelopen woensdag 4 oktober is op de Groenmarkt de waterpomp officieel in gebruik genomen. De pomp die jaren terug niet meer nodig was omdat iedereen op de waterleiding was aangesloten en in de weg stond en daarom werd weggehaald. Er is een mooi stukje historisch Zutphen teruggekomen.

De opa van mijn vader was op alles voorbereid. In de kelder stonden wekflessen met fruit en zakken aardappels, met wit poeder bestrooid tegen het uitlopen en in de kast in de keuken had hij stapels blikken staan met groente en appelmoes. "Je weet maar nooit," zei hij altijd als ik ernaar keek, "wie weet komen ze nog een keer." Ik wist niet wie hij bedoelde, maar vond de stapels met de etiketten allemaal dezelfde kant op, een mooi gezicht. Boven het aanrecht hing het Zand-Zeep-Soda-rekje.

Maar het mooiste in zijn keuken was zijn waterkraan. Nou ja kraan, het was een soort gietijzeren buis waar een zwengel aan zat. Als je die zwengel heen en weer bewoog, kwam er water uit de buis. Ik vond dat heel wonderlijk. Als wij op bezoek waren bij de opa van mijn vader en er water nodig was, mocht ik op het aanrecht staan en de zwengel heen en weer bewegen. Het was best een zwaar werkje, maar na een tijdje en een rochel, kwam er water uit de buis, dat nog even doorliep als ik stopte met zwengelen. Daarna dronken we thee en ranja.

Ik geef u water

Het is lang geleden dat ik hier stond
als ik rondkijk zie ik vertrouwde huizen
alsof de tijd heeft stilgestaan
de geur van water waait nog
door de Marspoortstraat
de toren die mij beschutte
tegen onaangename dingen
slaat nog om hetzelfde uur

het blik rondom is toegenomen
de mens gaat nieuwerwets gekleed
maar is dezelfde al die tijd gebleven
kom rond mij staan zoals destijds
en ontmoet elkaar

mijn arm zit vast
maar mijn oog ziet u
naderen
en ook al bent u geen putgenoot
ik geef u water zoveel u wilt
het is zo fijn weer om t'rug te zijn.

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant