Column Henrieke Schoonekamp - Rare kwasten

Rare kwasten

En ja, dan gaat het toch echt gebeuren, het schilderen van de brug. Na wat mailtjes van de gemeente Zutphen weet ik dat ik mij op dinsdag om 12.00 uur mag melden in het IJsselpaviljoen. De sfeer zit er goed in, het is gezellig. Rond 12.30 uur zitten we met 25 vrijwilligers aan tafel in de blauwe containers onder de brug. Op de tafels ligt voor iedereen een pakketje klaar: een witte overall, helm, papieren sokken, veiligheidsbril, veiligheidshesje, handschoenen en kwasten. Eerst krijgen we een presentatie met tekst, beeld en uitleg over wat er tot dusver met de brug is gebeurd. Voor iemand die maandenlang mopperend om heeft moeten rijden en er weinig zicht op heeft gehad, is er behalve de kleur niet veel veranderd. Voor mij dus. Maar dankzij dit verhaal weet ik dat er bergen werk zijn verzet en dat het nog mooier gaat worden.

En dan krijgen we te horen dat we niet gaan verven of schilderen, maar met coating de conservering van de brug gaan regelen. Dat al die dingen op tafel PBM zijn. Persoonlijke Beschermingsmiddelen. En dat we niet zomaar aan de slag gaan maar een zeer tijdelijk dienstverbandje krijgen en dat we moeten tekenen dat we de veiligheidsinstructies hebben begrepen.
Als iedereen zich heeft omgekleed zien we eruit als rare kwasten, klaar om te gaan kwasten. We lopen de brug op waar het echte werk gaat beginnen. En dat valt nog best tegen met al die hoeken en knobbels op de brug. De verf is heel dik, wat de meesten niet gewend zijn. Maar we schilderen gezellig door, onder het strenge doch rechtvaardige oog van de mensen die er echt verstand van hebben.

De helm zakt steeds over mijn ogen. En dus moet ik die vaak omhoog schuiven. Dat er inmiddels verf op mijn handschoenen zit en mijn gezicht ook onder de Zutphense Blauweverfvlekken zit, merk ik pas als ik mijn buurvrouw erop wijs dat ze verf op haar gezicht heeft. "Jij ook!" lacht ze.
Die brug, die is helemaal niet Zutphens blauw leert een dame van de gemeente mij. De deuren van het oude gemeentehuis, die zijn Zutphens blauw. En dat is toch echt een hele andere kleur. Deze kleur is industrieel grijs. Maar ergens is die kleurnaam opgedoken in de media en nu komen ze er niet meer vanaf. Bij deze nog een poging dan…
Rond 15.30 uur zijn we al klaar met ons stuk brug. Al is het nog niet de hele brug af, het is al wel een stuk mooier en frisser. Voor iedereen die niet met de kleur van de brug op zijn of haar gezicht wil blijven rondlopen krijgen we de tip om dit schoon te maken met roomboter. Olijfolie werkt ook prima kom ik thuis achter.

Ik ben natuurlijk niet objectief, maar die brug is dankzij de faciliteiten van de gemeente, goede uitleg van vakmensen en 100 vrijwilligers zowel letterlijk als figuurlijk goed uit de verf gekomen!