Column Henrieke Schoonekamp - Muggenplaag

Muggenplaag

"Goedemorgen, zo te zien heb je een leuke nacht gehad!"

Ik ben net wakker en kijk opzij. En nee, ik kijk niet in de ogen van Enrique Iglesias, wel naar de mug die overduidelijk heel tevreden met een volle maag op de muur naast mij staat uit te buiken. Meteen voel ik ook de jeukende bulten op mijn arm. En als mijn ogen wat verder open gaan, zie ik dat de mug wat vrienden heeft uitgenodigd om de nachtelijke maaltijd te nuttigen, er zitten er nog drie.

Echt, in maart heb ik al een vliegenhor gekocht die ik voor het open raam kan spijkeren. Maar ja, in maart is het nog niet nodig. Dus dat wordt zo'n klusje van "het komt wel een keer". En inmiddels ben ik al zeker twintig keer gestoken, maar die hor ligt er nog net zo bij. Komt wel een keer. Zwemmen in Bronsbergen of een stuk fietsen is veel leuker om te doen.
Tot ik afgelopen weekend las dat er een heuse muggenplaag aankomt. Nou wordt het dus echt tijd om in actie te komen, de ladder op te klimmen en die hor op te hangen. Een paar bulten oké, maar meer wil ik er niet. Zeker niet na de nacht dat een mug mijn gezicht zo lek prikte dat mijn rechteroog bijna dicht zat en mijn lip aan een kant gezwollen was en daarmee de kans dat ik ooit goedemorgen tegen Enrique Iglesias zou kunnen zeggen vervaagde van nihil naar nul.

Eén vrouwtjesmug legt zo'n 200 eitjes lees ik op internet. Even rekenen dan.. Gemakshalve ga ik ervan uit dat de helft als larve opgegeten wordt en van de 100 overlevenden er 50 opgegeten worden door vogels en dat de helft mannetjes zijn, die steken niet. Blijven er 25 over. Vijfentwintig vrouwtjes die snel groot worden, zwanger worden en dus bloed nodig hebben. Een mug leeft een maand (bedankt Google). Eind juli hebben die 25 vrouwtjes dus al voor 625 nieuwe stekende vrouwtjes gezorgd.

Eind augustus zijn dit er 15.625 met mijn volstrekt onwetenschappelijke berekening. Maar ik heb al 20 vrouwtjes gevoed in mei. Dus ik ben verantwoordelijk voor 312.500 nieuwe stekende vrouwtjesmuggen. Ervan uitgaand dat die vrouwtjes net zo lui zijn als ik, vliegen ze niet ver. En steken ze er in Zutphen en omgeving dus lustig op los, waardoor iedereen hier in de omgeving gemiddeld zo'n vijf keer gestoken zal worden. En dat alleen maar omdat ik te lui was om die hor op te hangen. Excuses zijn daarom wel nodig.

Dus bij deze: Sorry. De hor hangt inmiddels…