Zutphense Leeuw mei 2017 - Adriaan van Oosten: 'Als ik floreer, dan floreert de rest ook'

Zutphense helden, u kent ze wel. Ze zetten zich met hart en ziel in voor de samenleving. Onmisbaar zijn ze, maar wat drijft hen, wat is hun geheim? De Zutphense Leeuw is een schriftelijke onderscheiding die Alize Hillebrink namens Contact uitreikt aan deze helden. De Zutphense Leeuw van deze maand is Adriaan van Oosten.

Met tact en humor leidt Adriaan van Oosten (68) de ene vergadering na de andere. Een 'vergaderleeuw', maar één zonder routine. Aandacht, een kwinkslag en soms gepaste strengheid vormen zijn karakter. De rij van bestuursfuncties is lang. Aan de keukentafel vertelt hij waarom het nooit saai wordt.

Ik ben opgegroeid in Den Haag. Bij ons thuis ging er bijna geen dag voorbij of de Van Dale kwam op tafel. We bespraken de krant, bekeken het nieuws. Een kerkelijke en maatschappelijke opvoeding.
Na mijn studie Engels in Amsterdam ging ik op zoek naar werk. Na enkele jaren in Amstelveen trok ons het oosten. Er kwam een vacature voor leraar Engels aan het Baudartius en in 1976 vertrokken we naar Zutphen. Zutphen is net Amsterdam. Alle problemen en interessante dingen van Amsterdam heeft Zutphen ook. De schaal is anders. Die is hier goed te overzien.
In 1986 werd ik gevraagd als raadslid van het CDA. Dat leek me wel wat. Van dichtbij zien wat er speelt. Je kunt dingen beïnvloeden. Daarna werd ik wethouder. Na twaalf jaar, in 2010, wilde ik daarmee stoppen. Ik was 61. Na al die tijd weer terug in mijn oude vak zag ik niet zitten. Door mijn vervroegde uittreden vond ik dat ik iets terug moest doen. Het werd bestuurlijk vrijwilligerswerk. Soms heb ik drie, zelfs vier avonden in de week een vergadering. Mijn vrouw is daar niet altijd blij mee.
Sinds 2012 ben ik voorzitter van de Stichting Vrienden van Hospice Zutphen, vanaf 2013 voorzitter van het 4 en 5 mei Comité, sinds 2014 voorzitter van de Kerkenraad en bestuurslid van de 3e Berkelcompagnie. Niks is gepland hoor, ik ben overal voor gevraagd. Maar ik zeg alleen ja als het me leuk en nuttig lijkt.

Als voorzitter vertegenwoordig je iets. Je bent aanspreekpunt, je moet optreden. Je moet er stáán. De Latijnse retorica zegt: captatio benevolentiae, het winnen van instemming. Daar doe je je best voor als je een toespraak houdt. Het moet goed doordacht zijn. Als toehoorders gniffelen dan heb ik het juiste bereikt.
Besturen is niet saai. Sfeer is een voorwaarde om goed te kunnen werken. Als ik floreer, dan floreert de rest ook, denk ik. Het is teamwork. Met elkaar het goede willen doen. 
Ik lees veel en beland meestal in boeken die vreselijk veel tijd kosten. De worsteling en uitdaging is vaak de moeite waard. Me ergens in onderdompelen, daar houd ik wel van. 
Wat het geloof voor mij betekent? Het is een licht waarbij ik leef. Waarmee ik dingen zie. En dat licht heb ik altijd bij me.