Ideeënman neemt afscheid van Zutphen

ZUTPHEN - Als je met Jan Gibcus door Zutphen wandelt vliegen de jaartallen je om de oren. Jan (74) kent Zutphen op zijn duimpje. Als stadsgidscoördinator zette hij 12 ½ jaar geleden de stadswandelingen op de Zutphense kaart. Na achtentwintig jaar neemt hij afscheid van zijn geliefde Zutphen: "Ik laat wel wat achter."

Door Alize Hillebrink

"Mijn vrouw en ik komen oorspronkelijk uit Groningen. Omdat ik een functie kreeg bij de Zutphense gevangenis als hoofd arbeid en opleidingen, verhuisden we naar Zutphen. Ik heb me altijd erg prettig gevoeld in Zutphen in tegenstelling tot mijn vrouw, zij heeft hier nooit echt kunnen aarden. Ze vindt Zutphen mooi, maar de ligging is volgens haar verkeerd. Ze wil graag terug naar haar 'roots'. Ik heb haar ooit meegesleept naar Zutphen, nu sleept ze mij weer terug naar Groningen!".

Na zijn pensioen ging Jan kunsthistorie studeren aan de Vrije Universiteit. Architectuur vond hij het leukst. Toen zijn oog viel op een advertentie voor Stadsgids bij Gilde Zutphen meldde hij zich aan. "Kon ik direct mijn kennis toepassen." Zes maanden later was hij coördinator. "Ik heb verschillende wandelingen ontwikkeld. De historische stadswandeling is het meest geliefd."

Jan is een man met een plan. De leukste ideeën komen uit zijn koker. Daarbij gaat hij bedachtzaam te werk. "Alles wat je bedenkt moet je ook waar kunnen maken." Als projectsecretaris van de Zutphense HAND (Hulp Aan Noodlijdende Derden) kwam hij op het idee om ook donaties te verstrekken aan lokale projecten, iets dat in veertig jaar nog niet eerder was gebeurd.

Samenwerken bleek de sleutel tot het succes van de stadswandelingen. Met TIP, de VVV, Zutphen Promotie en de Zutphense ondernemers."Elkaar iets gunnen, daar gaat het om. Toen ik in 2004 bij Gilde Zutphen begon waren er vijf gidsen en rond de driehonderd bezoekers per jaar. Nu hebben we twintig gidsen en 4500 bezoekers per jaar! De mooiste rondleiding die ik ooit heb gegeven was voor iemand die doof en blind was. Dat was wel een uitdaging, maar gelukkig had de mevrouw een tolk bij zich. Na afloop was ze zo enthousiast dat ze mij bijna om de nek vloog."

De stap terug naar Groningen is niet zo groot als het lijkt. "Ik ben erelid van de Zutphense voetbalclub en ik vind vast wel weer wat om te doen. Ik vind mijn weg wel weer. Maar nu voelt het wel gek dat ik even niks te doen heb, het lijkt alsof ik opnieuw met pensioen ga. In Groningen zit ook een Gilde, maar dat is niet erg actief, dus wie weet… heb ik weer wat te doen!"