Column Oerend Smart - Carnaval verbindt

'Ga je mee carnaval vieren?' Vijfentwintig jaar geleden werd die vraag voor het eerst aan me gesteld. Als Lochemse ben ik niet opgegroeid met een hossende verklede massa. Het leek me een overdreven gedoe. Gezellig doen met een pruik op en veel bier drinken. Ik had ook altijd al een hekel aan themafeestjes waarbij je verkleed moest komen. Waarom niet gewoon als mezelf? Maar ja.. ik was verliefd. En dus zei ik ja.

In de discobus naar Groenlo was ik de enige die verkleed was. Ik voelde me diep ongelukkig in de pyjama van mijn opa met een grote speen om mijn nek. Waar begon ik aan? Kon ik nog terug? Eenmaal aangekomen werd het niet veel beter. Ik kwam terecht tussen dronken mensen en samen liepen we in de polonaise bij zalencentrum Meijer. Gelukkig bleek de liefde bestand tegen dit carnavalsgeweld. En ik ook. Sterker nog: carnaval is onderdeel van mijn sociale leven.

In de Achterhoek wordt er op verschillende plekken carnaval gevierd. Door de deelnemers bejubeld en door de omstanders vaak met argusogen bekeken. Wat vinden ze daar nou leuk aan? De optochten trekken wel veel bekijks. En dat zijn er nog best veel in de Achterhoek: Braamt (al op 12 februari), Kilder, Zeddam (beide op 19 februari), Doetinchem, Azewijn, Eibergen, Neede, Rietmolen (allen op zaterdag 25 februari), Ulft, Gaanderen, Silvolde, Netterden, 's-Heerenberg, Wehl, Groenlo, Harreveld (op zondag 26 februari) en tenslotte Beek op maandag 27 februari. Als ik eerlijk ben, ben ik eigenlijk zelf ook nog wel verbaasd hoeveel dit er zijn! Hoezo vieren ze alleen carnaval onder de rivieren?

Misschien ziet u zo'n optocht als een leuke middag tijdverdrijf. Het heeft echter veel meer in zich. Al maanden werken grote groepen aan het bouwen van de wagens en het naaien van de pakken. Naast dat het veel werk is, levert het enorm veel plezier en saamhorigheid op. Buurten, verenigingen en vriendengroepen trekken samen op. Nieuwkomers sluiten aan en leren nieuwe mensen kennen.

Het mooie van carnaval zit voor mij ook in de gelijkwaardigheid. Je ontmoet er iedereen. Van fabrieksarbeider tot directeur. Drempels verlagen. Het is makkelijk om anderen aan te spreken, die je normaal misschien ver weg of zelfs onbereikbaar lijken. Gezellig met elkaar feest vieren, elkaar beter leren kennen en in de dagen na carnaval is het vele malen makkelijker om contact op te nemen. De ultieme vorm van netwerken: trek een leuk pak aan, koop een zak munten en vier feest met elkaar.

En dat pak.. ja, dat is elk jaar weer een heel gedoe. Wij trekken niet zomaar hetzelfde pak als vorig jaar uit de kast. Alles is vaak zelf gemaakt en mooi. Ja, mooi moet het zijn. Nou hou ik heel erg van mooie dingen. Maar niet iedereen heeft dezelfde mening. En met een groep zorgt dat wel eens voor wrijving. Zeker met vrouwen. Gelukkig moeten we daar zelf het hardste om lachen. Dit jaar loop ik niet mee in de optocht. Maar een nieuw pak komt er wel. Nog even en dan is het zover. Ik kijk ernaar uit en roep alvast Alaaf! Iedereen een heel fijn carnaval. Benieuwd wie ik dit jaar allemaal ontmoet.

Linda Commandeur