Afbeelding

Column Paul Bombeld - Cursus Engels (1)

Algemeen

Cursus Engels (1)

Het is tien over negen als de eerste studenten het klaslokaal binnenkomen. Enkelen hebben het koud en houden de jas aan. Soms in combinatie met een hoofddoek. En ik? Ik heb gewoon een overhemd aan met daaronder een t-shirt. Tja, in Nederland is het nu eenmaal vaker koud dan in Saudi-Arabië of Koeweit.

Ik kijk mijn ogen uit hier in de taalschool in het zuidwesten van Engeland. Voor een periode van twee weken heb ik Warnsveld ingeruild voor Bristol en ben student van het English Language Center. Ik ben een van de elf leerlingen van klaslokaal The Red Room. Reuze gezellig.

Het is een gemêleerd gezelschap. Hussein komt uit Koeweit en Suih en Dori uit Zuid-Korea. Tibah uit Saudi-Arabië, Sedat uit Turkije en Valentijn en Jasmin uit Zwitserland. De jongste is zestien en de oudste eenenvijftig. Dat ben ik. En iedereen zit hier met hetzelfde doel. De Engelse taal beter leren in woord en geschrift, want we hebben allemaal nog een heel leven voor de boeg.
Het schoolgebouw is gevestigd in een statige villa. Het interieur is enigszins gedateerd, maar het werkt allemaal prima. Vanaf de eerste minuut voelt iedereen zich er thuis. Schooldirecteur mr. Callant heet ons op maandagmorgen van harte welkom. Uiteraard in het Engels, rustig en duidelijk sprekend. Want ook de nieuwkomers moeten nog even wennen. En dan gaan we wandelend naar het naburige shoppingcenter Clifton Down voor de lunch. Van broodtrommeltjes heeft hier nog nooit iemand gehoord.
In eerste instantie voelt dat lunchen wel luxe, maar na enkele dagen heb ik het wel gezien. Ieder middaguur in een of andere fastfoodtent houd ik niet vol. En je krijgt er ook nog zo'n pizza-hoofd van. Nee dank u. Op dag drie haal ik al gewoon een halve liter melk en een broodje bij de lokale Sainsbury's. Dat lijkt mij een stuk gezonder.

Maar als de lessen echt beginnen heb ik al snel een probleem. Dertig jaar lang heb ik niet in de schoolbanken gezeten en eerlijk gezegd was Engels toen al niet mijn beste vak. Dus al snel verandert past simple en past perfect continuous in abracadabra. En het gevolg is dat ik iedere avond op mijn kamer uitlegfilmpjes van Meester Gijs zit te bekijken. Deze Nederlandse YouTube-docent in een mal Engels jasje is de held van menig scholier die Engels moeilijk vindt. Meester Gijs heb ik hard nodig, want ik kan hier die stralende en enthousiaste juf Lilly toch niet teleurstellen?
En dan meester Rob. Ook al zo'n grapjas. 'Zo beste studenten. Deze week mogen jullie voor jullie klasgenoten allemaal een presentatie geven.'
Slik, ik heb er een probleem bij. Over hoe ik dat ga oplossen schrijf ik volgende week. See you.

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant