Column Henrieke Schoonekamp - Postcrossing

Postcrossing

Niks leuker dan echte kaarten krijgen. Als ik na een dag werken of zelfs maar heel even boodschappen doen thuis kom, kijk ik eerst naar wat er op de deurmat ligt. Af en toe een kaartje van een vriendin. Eens per week deze krant die mijn vader brengt. Soms een dikke spin die naar binnen is geslopen door de veel te grote kieren van dit huis. Maar meestal ligt er niks. En loop ik daarom een beetje teleurgesteld mijn huisje in.

In 2010 begon ik met Postcrossing. Via deze site kan je naar willekeurige mensen overal ter wereld een kaartje sturen. Op het kaartje moet een code vermeld worden waarmee de ontvanger het kaartje kan registreren. Als het kaartje geregistreerd is krijg je een berichtje dat de kaart is aangekomen. En als je kaarten verstuurt, dan krijg je ze ook. Een locatie kiezen kan niet, je krijgt gewoon een adres, ergens ter wereld. Dankzij Astrid met wie ik via Facebook in contact ben gekomen, heb ik deze site leren kennen. Ik zag namelijk op haar Facebook dat ze kaartjes kreeg uit de hele wereld. En dat wilde ik ook! Dus zodoende begon ik ook met Postcrossing. Astrid is een Nederlandse, maar woonde destijds in Oostenrijk. Heel veel kaarten heb ik verstuurd en ook ontvangen. Letterlijk uit de hele wereld. En wat werd ik blij van een kaartje op de mat uit Japan, Amerika, India, China, Australië of Taiwan. Plekken op de wereld waar ik nog nooit geweest was en waarschijnlijk ook nooit zou komen. Maar waar ik dankzij die kaartjes toch even een klein inkijkje kon nemen.

Ongelooflijk maar waar, op een dag vond ik op de deurmat een kaartje van Astrid uit Oostenrijk. Heel erg toevallig had ze mijn adres gekregen tussen alle honderdduizenden mensen uit de hele wereld die meedoen met Postcrossing. Een paar jaar heb ik het gedaan, maar de afgelopen twee jaar eigenlijk niet. Te druk, en de hoge prijzen van de postzegels motiveerden ook niet om er mee door te gaan. Ik stopte er dus mee.

Tot een paar weken geleden. Op de deurmat moet namelijk gewoon een kaartje liggen als ik thuis kom. En ik had nog heel veel kaarten van Zutphen of andere typisch Hollandse kaarten die verstuurd moesten worden. Ik heb mijn account dus weer geactiveerd en een flinke stapel kaarten verstuurd naar alle uithoeken van de wereld. En ook al kaarten terug gekregen. Allemaal met zorg geschreven en verstuurd, met bijzondere postzegels. Kaarten krijgen is leuk, maar het versturen is misschien nog wel leuker. Ik probeer van elke kaart een klein cadeautje te maken. Met Jip en Janneke stickers of kleine klompjes. En een kaart van Zutphen. Of ik vertel iets over Zutphen en mezelf.

Niks leuker dan echte kaarten krijgen. De postbode rijdt niet meer stilletjes mijn huisje voorbij. En Zutphen gaat zo letterlijk de hele wereld over en de hele wereld ligt op mijn deurmat. Wat is dat leuk thuiskomen!