Column Henrieke Schoonekamp - Flessenpost, week van de ontmoeting

Flessenpost, week van de ontmoeting

Na een dag werken rijd ik vanaf Apeldoorn terug naar Zutphen. Het gaat mij nooit vervelen om vanaf de Hoven het stadsaanzicht van Zutphen te zien, het voelt toch altijd echt als thuiskomen als ik de IJssel en de torens zie. Als ik een parkeerplekje gevonden heb en naar huis loop klets ik voor de deur nog even met de buurman. Om vervolgens de deur te openen en heel teleurstellend naar de deurmat te kijken.

Ik vind het namelijk geweldig om post te krijgen. Echte kaartjes. Met de hand geschreven. Wel of niet in een envelop, dat maakt niet uit. Naar vriendinnen stuur ik ook geregeld kaartjes en ik krijg ze ook vaak terug. Niks leuker dan zo thuiskomen. Andere post weer ik. Ik heb dan ook een nee-nee sticker op de brievenbus geplakt. De kranten die ik lezen wil haal ik wel in de binnenstad en mijn vader brengt altijd deze krant mee.

Nu ligt er geen krant. En geen kaartje. Wel een reclamebrief van een organisatie die daarmee denkt de nee-nee sticker te omzeilen. Lukt ze niet. Ik schrijf namelijk met pen op de envelop: "ongewenst, retour afzender" en breng de envelop zonder deze te openen naar de brievenbus. Doei. Ik wil gewenste post. Leuke kaartjes. Voor mij. Speciaal voor mij. Een kaartje waar met een pen op geschreven is. De online bestelde en gedrukte kaarten kan ik ook niet echt waarderen. Ik wil inkt.

Komende week is weer de Week van de Ontmoeting in de gemeente Zutphen. De kans om in contact te komen met stadsgenoten op verschillende manieren. Samen soep eten, storytelling of iets delen. Maar het allerleukste vind ik de Flessenpost. Een kaartje sturen naar een volstrekt onbekend iemand in deze gemeente. Via www.weekvandeontmoeting.nl is te zien waar de kaarten te krijgen zijn en hoe het precies werkt. Ik ga er heel veel versturen. En ik hoop echt dat ik ook een kaartje krijg van een mij onbekend iemand. Iemand die misschien in een hele andere wijk woont en die ik nooit zie. Of van iemand die ik wel geregeld tegenkom en misschien zeggen we elkaar dan ook wel gedag, maar weten we verder niks van elkaar.

De komende week zal ik met nog meer nieuwsgierigheid de deur openen om te kijken of er een kaartje ligt. Op Facebook is de site weekvandeontmoeting aangemaakt, waar je ook de kaartjes die je ontvangen hebt kan plaatsen. Kaartjes krijgen is leuk, maar versturen is zeker net zo leuk. Laat je weten als je een kaartje van mij hebt gekregen?